ادوارد اسنودن: تحریم تورنادو کش شدیداً غیرلیبرال و مستبدانه بود

ادوارد اسنودن (Edward Snowden) نزدیک به ۱۰ سال پیش یک برنامه نظارت جمعی غیرقانونی را توسط آژانس امنیت ملی (NSA) افشا کرد و از ایالات متحده گریخت. وی همچنین در سال ۲۰۱۶ در راه‌اندازی کوینی خصوصی به نام زی کش (Zcash) نقش داشت؛ اقدامی که ویدئوی آن اوایل سال جاری به بیرون درز پیدا کرد. در چند سال گذشته، او یکی از مدافعان صنعت کریپتو بوده است، اگرچه او گفته است که بیت کوین هنوز به اندازه کافی خصوصی نیست.

تورنادو کش یک پروتکل بلاک چینی است که به کاربران کمک می‌کند کوین‌ها را جمع‌آوری کرده و «مخلوط» کنند تا مبدأ و مقصد تراکنش‌های خود را پنهان کنند. در ماه اوت، OFAC (دفتر کنترل دارایی‌های خارجی)، وب سایت تورنادو کش و یک لیست طولانی از آدرس‌های کیف پول اتریوم را به لیست اتباع ویژه خود اضافه کرد و شهروندان آمریکایی را از استفاده از این ابزار منع کرد. این اقدام به این معنی بود که پروژه‌های رمزنگاری متمرکز باید انتخاب می‌کردند که آیا با OFAC بر سر ممنوع کردن آدرس کیف پولی که با تورنادو‌کش در تعامل است، مواقفند یا خیر.

اسنودن قبلاً در صحبت‌هایش به این نکته اشاره کرده بود که تورنادوکش فقط یک ابزار ساده است که بدون دخالت انسان و به‌خودی ‌خود نمی‌تواند کاری بکند. و آن را با یک فواره آب در یک پارک عمومی مقایسه کرد.

او گفت: «دکمه را می‌زنید و حریم خصوصی ظاهر می‌شود. تا زمانی که آن دکمه را لمس نکنید، کاری انجام نمی‌دهد؛ یک چیز کاملاً بدیهی و واضح. این عقیده که این ابزار بد و لایق اختیارات تحریمی جدید و عمدتاً نامحدود از سوی دولت است، چیزیست که عمیقاً غیرلیبرال و زورگویانه به نظر می‌رسد.»

اسنودن در انتقاد از دولت ایالات متحده به دلیل هدف قرار دادن تورنادو کش، گفت که قسمتی از مشکل این قضیه به خاطر مدل شبکه اتریوم است که تاریخچه تراکنش‌های هر کیف پول را به‌صورت عمومی به نمایش درمی‌آورد. او در توضیح این حالت گفت: «شما به تاریخچه غیرضروری و اضافی این شبکه دسترسی پیدا می‌کنید که در هر جایی برای شما به نمایش درمی‌آید. وقتی شما تمام این جستجوگرهای زنجیره‌ای را ایجاد می‌کنید، مردم هر قرارداد هوشمندی را که با آن در اتریوم تعامل داشته‌اید، می‌بینند و این مشکل‌ساز می‌شود. البته این فقط مختص اتریوم نیست. بیت‌کوین نیز از این مشکل رنج می‌برد، اما حداقل اشخاص فقط آدرس A را می‌بینند که به آدرس B و غیره ارسال می‌شود. این ویژگی البته تا حد زیادی به این دلیل است که بیت کوین فعالیت‌های مبتنی بر قرارداد ندارد.»

این عضو سابق آژانس امنیت ملی و سیا در توضیح اینکه چگونه کارگاه‌های بلاک چین می‌توانند مسیر دیجیتال را ردیابی کنند، گفت: «آنها تراکنش را دنبال می‌کنند، برایش نمودار ترسیم می‌کنند، می‌بینند که کجا روی زنجیره تقسیم شده، و سپس سعی می‌کنند به جایی بروند که به یک گره مشترک برمی‌گردد، یا جایی‌که خرج شده را ردیابی می‌کنند.»

اسنودن می‌گوید: «با ابزارهایی که در آژانس داشتم، مانند سال ۲۰۱۳، ردیابی تراکنش‌های بیت کوین بسیار بسیار آسان بود. اگرچه من از بیت کوین برای اجاره سرورها جهت برقراری ارتباط با روزنامه‌نگاران استفاده می‌کردم، اما برای ارسال فایل‌های بایگانی عظیم از طریق اینترنت به‌صورت ناشناس، از Tor بهره می‌بردم؛ یعنی از خدمات میکس.»

پس از سرکوب تورنادو کش، برخی از ارائه‌دهندگان کیف پول سعی کرده‌اند ابزارهای شبه میکسر خود را بسازند. به نظر اسنودن این یک شروع است، اما کافی نیست. او می‌گوید: «شما باید این چیزها را در پروتکل داشته باشید و این باید به‌صورت زنجیره‌ای اتفاق بیفتد. ما به افرادی نیاز داریم که بتوانند در هر زمان، بدون هیچ تلاشی و بدون آگاهی خاصی، در زنجیره‌ معامله کنند. همانطور که از طریق یک مرورگر وب به Gmail متصل می‌شوید، با استفاده از HTTPS، باید سطوح حفاظت از حریم خصوصی را در پروتکل گنجانده باشید. و این به نظرم از آن نوع حماقتی که می‌بینیم دولت ایالات متحده به خاطرش شروع به مداخله در امور OFAC و تورنادو کش کرده است، جلوگیری می‌کند.»