ویتالیک بوترین یکی از بزرگترین چالش‌های اتریوم را نام می برد!

ویتالیک بوترین، خالق اتریوم (ETH) می‌گوید که این پلتفرم قراردادهای هوشمند با مانعی جدی روبه‌رو است، اما یک راه‌حل نسبتاً ساده می‌تواند کمک بزرگی کند.

بوترین در پستی در وبلاگ خود اظهار کرده که حفظ حریم خصوصی یکی از بزرگترین چالش‌های باقیمانده‌ای است که اتریوم این روزها با آن مواجه است.

به طور پیش فرض، هر چیزی که روی یک بلاک چین عمومی قرار گیرد، برای عموم افراد نیز قابل مشاهده است. این حالت به طور فزاینده‌ای نه تنها پول و تراکنش های مالی افراد را نشان می‌دهد، بلکه نام های ENS (نام سرویس اتریوم)، POAPها (پروتکل‌های اثبات حضور)، NFT، توکن‌های Soulbound و بسیاری موارد دیگر را نیز به معرض نمایش می‌گذارد. در واقع، استفاده از کل مجموعه برنامه‌های اتریوم، بخش قابل توجهی از زندگی شما را از حالت خصوصی درآورده و هرکسی می‌تواند آنها را ببیند و به تجزیه و تحلیل بپردازد.

برطرف کردن این حالت یکی از مشکلات اساسی ماست. با این حال، تا کنون بحث‌ها در مورد بهبود حریم خصوصی عمدتاً حول یک مورد استفاده خاص متمرکز شده است: انتقال اتریوم با حفظ حریم خصوصی (معمولاً انتقالات شخصی) و  مسیر اصلی توکن‌های ERC20.

به عقیده‌ی ویتالیک بوترین در حال حاضر بهترین روش برای حفظ حریم خصوصی در اتریوم به‌کارگیری آدرس‌های مخفی است. آدرس مخفی، آدرسی یکبار مصرف است که مانع از دیده شدن کلید عمومی فرد می‌شود و تضمین می‌کند که هیچ‌کس نمی‌تواند پرداخت‌ها را ردیابی کند.

خالق اتریوم نظرش این است که کیف پول‌های کریپتویی می‌توانند با ایجاد گزینه‌های داخلی برای پیاده‌سازی آدرس‌های مخفی به کاربران کمک کنند تا از مزایای این نوع آدرس‌ها بهره‌مند شوند.

ساخت ابتدایی این آدرس‌ها امروزه به سرعت انجام می‌شود و به‌طور قابل توجهی مانع از نقض حریم خصوصی کاربر در اتریوم می‌شود. برای این کار نیاز است کمی در قسمت کیف پول روی آن کار شود. با این حال، نظر من این است که کیف پول‌ها بنا به دلایل دیگری که به حریم خصوصی نیز مربوط می‌شود باید به سمت یک مدل چند آدرسی بومی‌تر حرکت کنند (مثلاً ایجاد یک آدرس جدید برای هر برنامه‌ای که با آن در تعامل هستید می‌تواند یکی از گزینه‌ها باشد.)

با این حال، آدرس‌های مخفی در اثر استفاده طولانی‌مدت نگرانی‌هایی چون دشواری بازیابی اجتماعی را ایجاد می‌کنند. احتمالاً کنار آمدن با این نگرانی‌ها در این مقطع موردی ندارد؛ مثلاً بپذیریم که با بازیابی اجتماعی، حریم خصوصی را از دست می‌دهیم یا با تأخیری دو هفته‌ای برای آزادسازی آهسته تراکنش‌های بازیابی به دارایی‌های مختلف (که می‌تواند توسط یک سرویس واسطه اداره شود) مواجه شویم.

در درازمدت، این مشکلات قابل‌حل هستند، اما اکوسیستم آدرس مخفی در درازمدت شبیه به اکوسیستم‌هایی خواهد شد که واقعاً به‌شدت به شواهد دانش صفر (zero-knowledge proofs) وابسته خواهد بود.»