ارز دیجیتال اتریوم کلاسیک ETC چیست و چه تفاوتی با اتریوم دارد؟

اتریوم کلاسیک یک پلتفرم رمزارز غیرمتمرکز و متن باز (Open Source) است که قراردادهای هوشمند را بر بستر شبکه بلاک چین اجرا می‌کند. شبکه اتریوم کلاسیک در نتیجه هک شبکه اتریوم در سال ۲۰۱۶ شکل گرفت و باعث تقسیم شبکه به دو شاخه جداگانه شد. پس از این تقسیم، شبکه اصلی اتریوم با اسم اتریوم کلاسیک به شروع به فعالیت کرد و نام ارز دیجیتال بومی خود را به ETC تغییر داد. شبکه جدید هم با همان اسم اتریوم و با ارز دیجیتال بومی ETH پیش رفت.

اگر در انتهای این مطلب، حق را به اتریوم کلاسیک دادید و تصمیم گرفتید روی توکن آن، یعنی ETC سرمایه‌گذاری کنید، حتما برگردید و روی خرید اتریوم کلاسیک کلیک کنید.

در ادامه، داستان جالب جدایی این دو شبکه از هم و چرایی آن را خواهید خواند.

اتریوم کلاسیک چیست؟

اتریوم کلاسیک یکی از فورک‌های مهم شبکه اتریوم است که بعد از هک این شبکه در سال ۲۰۱۶ شکل گرفت. این شبکه برخلاف اتریوم فعلی، همچنان امکان ماینینگ و استخراج رمز ارزها را فراهم می‌کند. ارز دیجیتال ETC نیز توکن بومی این شبکه به شمار می‌رود.

خالق اتریوم کلاسیک چه کسانی هستند؟

همان‌طور که از اسمش پیداست، شبکه اتریوم کلاسیک در واقع همان زنجیره اصلی و قدیمی اتریوم است و این اتریوم فعلی است که راه خود را سوا کرد! به همین دلیل بنیان‌گذارهای این شبکه نیز همان بنیان‌گذارهای اتریوم یعنی ویتالیک بوترین و گوین وود هستند.

ویتالیک بوترین با اسم کامل ویتالی دیمیتریویچ بوترین در ۳۱ ژانویه ۱۹۹۴ به دنیا آمد. او یک برنامه نویس و نویسنده روسی-کانادایی است که از روزهای اول خلق رمزارزها در این صنعت حضور داشت و در سال ۲۰۱۱ یکی از بنیان گذاران مجله بیت کوین (Bitcoin Magazine) بود. او در سال ۲۰۱۴ به همراه گاوین وود به صورت رسمی شبکه اتریوم را بنیان گذاشت.

دکتر گاوین جیمز وود نیز یک مهندس کامپیوتر انگلیسی بود. او به‌عنوان خالق پولکادات و کوزاما نیز شناخته می‌شود. گویین وود قبل از خلق اتریوم به عنوان یک مهندس تحقیقاتی در مایکروسافت فعالیت می‌کرد و پس از آن از شبکه اتریوم رونمایی کرد که به گفته خودش «یک کامپیوتر برای تمام دنیا» است.

تاریخچه اتریوم کلاسیک | ETC چطور متولد شد؟

تاریخچه شبکه اتریوم به سال ۲۰۱۳ برمی‌گردد. در این زمان ویتالیک بوترین ایده‌ای ارائه داد که با استفاده از آن یک زبان برنامه نویسی جدید برای اجرای اتوماتیک فعالیت‌های مختلف ایجاد می‌شد. با استفاده از این زبان، برنامه‌های جدیدی می‌توانستند روی شبکه بلاک چین خلق شوند. متاسفانه این ایده با استقبال کمی از طرف جامعه بیت کوین مواجه شد و به همین خاطر او تصمیم گرفت با عرضه عمومی، برای ایده خود سرمایه جمع کند.

در ماه جولای سال ۲۰۱۴ یکی از بزرگ‌ترین تلاش‌های جذب سرمایه‌ دنیای کریپتو رقم خورد. در این رویداد بیش از ۲۵ هزار بیت کوین جذب شد که در آن زمان ارزشی حدود ۱۷ میلیون دلار داشت و بدین تریتب شبکه اتریوم به عنوان یک پلتفرم متن باز (Open Source) و جهانی شکل گرفت.

اتریوم امکان ایجاد قراردادهای هوشمند غیرمتمرکز را به کاربران می‌دهد. این قراردادها اساسا توافق‌نامه‌ای بین دو نفر هستند که به صورت کد نوشته می‌شوند. در صورتی که شرایط قرارداد محقق شود، قرارداد به صورت خودکار توسط بلاک چین اجرا خواهد شد. ترکیب ماهیت تغییرناپذیر بلاک چین، به همراه متن باز بودن (Open Source) این پلتفرم، باعث شد که کسب و کارهای خیلی زیادی از قراردادهای هوشمند استقبال کنند.

تا به اینجای کار همه چیز خوب بود تا اینکه در سال ۲۰۱۶ یکی از سخت‌ترین حملات دنیای کریپتو در تمام تاریخ رخ داد و باعث شد مسیر شبکه اتریوم برای همیشه تغییر کند. پس از این حمله، یک هارد فورک از شبکه اصلی اتریوم گرفته شد که همه با اسم اتریوم آن را می‌شناسیم. شبکه اولیه اتریوم نیز در حال حاضر با اسم اتریوم کلاسیک شناخته می‌شود و در حال طی کردن یک مسیر جداگانه است.

حالا ممکن است بپرسید که دلیل تمامی این اتفاقات چه بود؟ تمامی این جریان زیر سر اشتباه یک سازمان تحت عنوان The DAO بود.

 به ویکی پدیای اتریوم کلاسیک سری بزنید.

اتریوم کلاسیک چه اهدافی دارد؟

همانطور که اشاره کردیم، در حقیقت اتریوم فعلی هاردفورکی از شبکه است که بعد از سال ۲۰۱۶ اتفاق افتاد و اتریوم کلاسیک همان شبکه اولیه اتریوم است. این بلاک چین با هدف توسعه قراردادهای هوشمند و افزایش سرعت و مقیاس پذیری پا به میدان گذاشته است و همچنان در حال ادامه هدف خود است.

DAO یا سازمان خودگردان غیرمتمرکز چیست؟ ماجرای هک دائو!

DAO که مخفف عبارت Decentralized Autonomous Organization است یک ایده آینده‌دار بود که به سرمایه‌گذارها و کارآفرین‌های زیادی این امکان را می‌داد که روی ایده‌های مختلفی سرمایه‌گذاری کنند. در صورت موفقیت یک ایده طرفین می‌توانستند کارمزد خود را به راحتی برداشت کنند. The DAO یک سازمان بود که برنامه‌های خود را به روش دائو انجام می‌داد و با توسعه قراردادهای هوشمند بر اساس این شیوه، پروژه‌های خود را اجرا می‌کرد.

در واقع سازمان دائو یک شتاب دهنده غیرمتمرکز بود که از بلاک چین اتریوم استفاده کرد تا از طریق مجموعه‌ای از قراردادهای هوشمند، پروژه‌های خود را اجرا کند. این پلتفرم در سال ۲۰۱۶ بیش از ۱۲.۷ میلیون اتر سرمایه به ارزش ۱۵۰ میلیون دلار جذب کرد و تبدیل به یکی از بزرگ‌ترین سرمایه‌گذاری‌های جمعی در طول تاریخ شد.

برای استفاده از این پلتفرم مردم توکن‌های این سازمان را با استفاده از اتر می‌خریدند و از این توکن‌ها برای رای دادن به نرم‌افزارهای غیرمتمرکز (DApp) استفاده می‌کردند. پروژه‌هایی که بیش از ۲۰ درصد حمایت جامعه دائو را کسب می‌کردند می‌توانستند بخشی از صندوق‌های سرمایه‌داری The DAO را به عنوان جایزه کسب کنند.

با وجود اینکه سازمان دائو روش فوق‌العاده‌ای برای افزایش سرمایه‌گذاری غیرمتمرکز بود، ضعف‌های بزرگی داشت که در نهایت به نابودی آن منجر شد. یکی از بزرگ‌ترین ضعف‌های این سیستم Split Function نام داشت که با استفاده از آن یک سرمایه‌گذار می‌توانست پشتیبانی خود را از یک پروژه خاص بردارد. پس از اینکه تصمیم به برداشتن سرمایه گرفته می‌شد، آن را به شکل اتر دریافت می‌کردند. تنها قانون موجود این بود که تا ۲۸ روز سرمایه به یک دائوی فرزند (Child Dao) منتقل می‌شد و امکان دسترسی به به سرمایه وجود نداشت. در طول این مدت نیز دفتر عمومی سرمایه‌گذاری به روزرسانی می‌شد و همه از نتیجه کار راضی بودند تا اینکه قرارداد هوشمند DAO هک شد.

هک پلتفرم DAO چگونه اتفاق افتاد؟

در ۱۷ ژوئن سال ۲۰۱۶، سازمان دائو هک شد. برای انجام این کار از همان Split Function استفاده شد و با چندین بار اجرای این دستور، بیش از ۱۱.۵ میلیون اتر به ارزش ۵۰ میلیون دلار از این پلتفرم به سرقت رفت. این مقدار حدودا یک سوم تمام سرمایه اتر The DAO بود.

هکرها در کد بلاک چین یک خلاء قانونی پیدا کرده بودند که با استفاده از آن می‌توانستند تعدادی توکن ثابت را چندین و چند بار مسترد و مبلغ آن را دریافت کنند. این در حالی بود که تراکنش‌ها در دفتر ثبت عمومی هم ثبت نمی‌شدند.

اما چطور چنین چیزی ممکن شد؟ یکی از بزرگ‌ترین مشکلات این بود که برنامه‌نویس‌های قرارداد هوشمند پلتفرم دائو احتمال وجود درخواست‌های بازگشتی را نادیده گرفته بودند. قرارداد هوشمند هم به شکلی نوشته شده بود که سرمایه اتر کاربران قبل از اینکه مقدار توکن داخلی آپدیت شود به آن‌ها پرداخت می‌شد.

البته پس از هک، فرد یا افراد مسئول آن نتوانستند به‌راحتی با سرمایه‌های مجازی کسب شده فرار کنند. در اینجا قانون ۲۸ روزه برای آن‌ها مشکل‌ساز شد. همان‌طور که گفتیم، طبق این قانون تا ۲۸ روز پس از برداشت سرمایه، دسترسی به آن ممکن نبود. پس اتر به سرقت رفته کاملا از دست نرفته بود. جامعه اتریوم در حال بررسی میزان خسارت بود در همان حال سارقان هم می‌توانستند به تخلیه سازمان DAO ادامه دهند اما پس از مدتی این کار را متوقف کردند.

لازم به ذکر است که منشاء این مشکل، شبکه اتریوم نبود و به آسیب‌پذیری کد قرارداد هوشمند DAO که بر بستر بلاک چین اتریوم نوشته شده بود، برمی‌گشت. با این حال، این مشکل آسیب زیادی به شهرت اتریوم وارد می‌کرد و به همین خاطر تیم توسعه دهنده اتریوم تصمیم گرفت به سرعت وارد عمل شود.

اما اینجا یک مشکل بزرگ‌تر وجود داشت: تمامی اعضا روی یک روش واحد برای مقابله با شرایط به وجود آمده توافق نداشتند. خیلی از اعضا بر این باور بودند که شبکه بلاک چین باید غیرقابل تغییر باشد و باید به شعار «کد، قانون است (The code is law)» پایبند بود. به همین دلیل هیچ تغییری در ساختار شبکه نباید ایجاد شود. قبلا هم سرمایه‌های مجازی مورد حمله قرار گرفته بودند و هیچ وقت هم برای بازگردانی سرمایه افرادی که احتیاط نکرده‌اند هارد فورکی از شبکه گرفته نشده است.

پس از بحث‌های زیادی که درباره اتر سرقت شده صورت گرفت، موضوع به رای گذاشته شد. نتیجه این بود که بهترین تصمیم ممکن، گرفتن هارد فورک از شبکه و بازگردانی تمام توکن‌های از دست رفته است. با استفاده از این هارد فورک تمام سرمایه از دست رفته به حسابی واریز خواهد شد که مالکان اصلی بتوانند به آن دسترسی داشته باشند. ولی این تصمیم، مخالفانی داشت که تصمیم گرفتند رویه اولیه و اصلی شبکه اتریوم را ادامه دهند.

در نتیجه این کار، اتریوم کلاسیک همان شبکه اولیه باقی ماند و توکن‌هایی که از شبکه DAO به سرقت رفته بودند دست نخورده باقی ماندند. اتریوم نیز شبکه‌ای بود که باعث بازگردانی این توکن‌ها شده بود.

ویژگی‌های رمز ارز اتریوم کلاسیک ETC و مقایسه آن با ETH

ممکن است بپرسید که کدام سرمایه دیجیتال بهتر است؟ اتر یا اتریوم کلاسیک؟

برای مقایسه این دو رمزارز بهتر است بدانید که هارد فورک اتریوم در زمان جدا شدن یک حرکت جنجالی به شمار می‌رفت و در آن زمان سوژه بحث‌های زیادی بود. برای خیلی از افراد این تصمیم تنها روشی بود که می‌توانست شهرت اتریوم را حفظ کند اما برای برخی دیگر خیانت به ماهیت اصلی بلاک چین به شمار می‌رفت. در واقع بلاک چین برای جلوگیری از دستکاری شدن داده‌ها توسط افراد مختلف خلق شده بود اما با جدا شدن هارد فورک اتریوم این موضوع به شدت زیر سوال رفت.

در مورد اتریوم کلاسیک لازم به ذکر است که تا فوریه سال ۲۰۲۱ سهم بازار این شبکه، چیزی حدود ۸۹۰ میلیون دلار بوده که در مقایسه با سهم بازار ۱۶۴ میلیارد دلاری اتریوم بسیار ناچیز به نظر می‌رسد. دلیل اصلی این موضوع هم این است که ETC تصمیم گرفته مانند بیت کوین ذخیره سکه‌های خود را به میزان ۲۱۰ میلیون سکه ثابت نگه دارد. در مقابل در شبکه اتریوم، اتر با نرخ ثابتی تولید خواهد شد و هیچگونه محدودیتی از لحاظ تعداد سکه‌های قابل اکتشاف وجود ندارد.

تفاوت عمده دیگر اتریوم و اتریوم کلاسیک این است که زنجیره اتریوم به مکانیزم اجماع Proof-of-Stake تغییر پیدا کرده است. این بدین معنی است که شبکه اتریوم خیلی سریع‌تر و بهینه‌تر عمل می‌کند و می‌تواند مقیاس تراکنش‌های خود را به شکل چشمگیری افزایش دهد.

اما اتریوم کلاسیک هم دست روی دست نگذاشت و در آذر ۱۳۹۹ هارد فورک تانوس را عملیاتی کرد. در این اقدام، الگوریتم ماینینگ اتریوم کلاسیک تغییر کرد و کاهش اندازهٔ فایل دگ (DAG) با افزایش نرخ هش، امکان استخراج روی پردازنده‌های گرافیکی 3GB و 4GB را برای کاربران خود فراهم کرد. فایل دگ، الگوریتمی است که به ماینرها اجازه استخراج می‌دهد و کاهش اندازه فایل DAG این امکان را به ماینرهای با کارت گرافیک قدیمی‌تر می‌دهد که آن‌ها هم بتوانند به استخراج ادامه دهند و امنیت شبکه را حفظ کنند. فایل دگ در حافظهٔ پردازندهٔ گرافیکی بارگذاری می‌شود و به مرور زمان حجم آن زیاد می‌شود و حافظهٔ پردازنده گرافیکی را پر می‌کند بنابراین کم بودن حجم این فایل کمک زیادی به افرادی می‌کند که با حافظه‌های کمتر مشغول به ماین هستند.

مزایای اتریوم کلاسیک چیست؟

با اینکه اتریوم کلاسیک به اندازه شبکه فعلی اتریوم محبوب نیست، با این حال همچنان این شبکه مزایای زیادی دارد که در ادامه بررسی می‌کنیم:

• متن باز بودن شبکه

• امکان توسعه قراردادهای هوشمند

• امکان استخراج اتریوم کلاسیک و کسب درآمد

معایب اتریوم کلاسیک چیست؟

قطعا وقوع فورک در شبکه اتر و جدا شدن اتریوم از اتریوم کلاسیک به دلیل یک سری معایب و ایرادات در شبکه اتریوم کلاسیک بوده که باعث شده راه این دو از هم جدا شود. در ادامه معایب شبکه اتریوم کلاسیک را بررسی کرده‌ایم که عبارتند از:

• فعالیت بسیار پایین شبکه نسبت به اتریوم

• تجربه چندین حمله ۵۱ درصد

• تعداد کم کاربران

توکنومیکس اتریوم کلاسیک

یکی از تفاوت های اصلی شبکه اتریوم کلاسیک با اتریوم فعلی این است که ETC یک سقف عرضه (Max Supply) مشخص دارد که حدود 210 میلیون واحد از این رمز ارز است. در حال حاضر براساس آخرین دیتاها، نزدیک به ۶۸ درصد از این توکن‌ها در گزدش هستند. با این اوصاف مارکت کپ فعلی ارز اتریوم کلاسیک چیزی حدود ۳ میلیارد و ۳۰۰ میلیون دلار برآورد می‌شود.

آیا اتریوم کلاسیک امنیت دارد؟

شبکه اتریوم کلاسیک تا به امروز چندبار مورد حمله ۵۱ درصد واقع شده و از آنجایی که تعداد افراد پشت این پروژه نسبت به خود اتریوم بسیار کمتر است، امنیت نسبتا پایین‌تری هم دارد. البته بعد از حملات سال ۲۰۲۰ به شبکه اتریوم کلاسیک، تیم سازنده این شبکه از نظر زیرساختی تغییرات خوبی بر روی شبکه اعمال کرد که باعث افزایش امنیت اتریوم کلاسیک شد.

استخراج اتریوم کلاسیک

همانطور که قبلا هم اشاره کردیم، ارز دیجیتال اتریوم کلاسیک براساس مکانیزم اجماع POW کار می‌کند که به معنای اثبات کار است. این مکانیزم دقیقا مانند سازوکار شبکه بیت کوین است و این ماینرها هستند که در اکثر فعالیت‌های شبکه نقش اساسی بازی می‌کنند.

بنابراین اتریوم کلاسیک یک ارز دیجیتال قابل استخراج است، اما اینکه آیا استخراج این رمز ارز می‌تواند سودده باشد یا خیر، یک مسئله کاملا مجزا است. پیشنهاد می‌کنیم پیش از اینکه بخواهید به یک ماینر اتریوم کلاسیک تبدیل شوید، ابتدا به طور کامل درباره این شبکه، آینده آن و میزان سود حاصل از استخراج ETC تحقیق کنید.

آینده اتریوم کلاسیک | چه آینده‌ای در انتظار ETC است؟

اواسط اردیبهشت امسال (۱۴۰۰) قیمت ETC یک رکورد تاریخی ثبت کرد و به بیشترین حد خود رسید. ۱۷۷.۲۶ دلار رکوردی بود که اتریوم کلاسیک ثبت کرد و نشان داد برنامه‌های بنیان‌گذاران آن برای آینده، بیهوده نبوده است. از اینجا بود که تب و تاب خرید و فروش اتریوم کلاسیک بالا گرفت و تحلیلگران این را نتیجه اقدامات درست تیم اتریوم کلاسیک می‌دانند.

سوای سرمایه‌گذارهای کوچکی که در حال اقبال به اتریوم کلاسیک هستند، سرمایه‌گذاران بزرگی هم به اتریوم روی خوش نشان داده‌اند که Gray Scale یکی از آن‌هاست.

Digital Currency Group (DCG)، شرکت مادر Grayscale Investments (شرکت مدیریت دارایی‌های رمز نگاری شده)، گفته است قصد دارد تا 50 میلیون دلار سهام Grayscale’s Ethereum Classic Trust را بخرد.

طبق یک اعلامیه مطبوعاتی، DCG (که شرکت مادر CoinDesk نیز است) سهام موجود در بازار آزاد را با پول نقد خریداری خواهد کرد.

قیمت Ethereum Classic (ETC) در اردیبهشت سه برابر شد و قبل از اینکه ۷۰درصد کاهش یابد به به بالاترین قیمت خود یعنی ۱۷۷.۲۶ دلار رسید.

منبع: کوین دسک

بهترین کیف پول اتریوم کلاسیک ETC کدام‌اند؟

از آنجایی که عملکرد و کاربردهای ETC و ETH بسیار به هم نزدیک هستند، کیف پول‌های مشترکی برای نگهداری و انتقال هر دو ارز دیجیتال پیشنهاد می‌شود.

• تراست والت Trust Wallet
• متامسک Metamask
• مای اتر والت My Ether Wallet
• اتمیک Atomic
• لجر (سخت‌افزاری) Ledger
• اچ تی سی اگزوداس (سخت‌افزاری) HTC Exodus
• ترزور (سخت‌افزاری) Trezor

سخن نهایی

گفتیم که اتریوم کلاسیک در واقع همان زنجیره اولیه شبکه اتریوم است و فورک جدیدی که از آن جدا شده، زنجیره جدیدی است که برای جلوگیری از به سرقت رفتن میلیون‌ها دلار سرمایه مشارکت کنندگان پلتفرم دائو به وجود آمد. از لحظات قیمت و نوسانات هر دو شبکه مشابه هم هستند و تنها تفاوت این دو شبکه در این است که مبلغ به سرقت رفته در شبکه جدید به حساب کاربران بازگشته است اما در شبکه قدیمی این مبلغ در حساب سارق یا سارقان باقی مانده.

برای خرید اتریوم کلاسیک می‌توانید به وبسایت پول‌ نو مراجعه و پس از احراز هویت نسبت به خرید و فروش این رمزارز اقدام کنید. اگر درباره رمز ارز ETC سوالی دارید همین‌جا بپرسید و در بحث شرکت کنید. شما آینده ارز دیجیتال اتریوم کلاسیک را چطور می‌بینید؟

سوالات متداول