ارز دیجیتال نئو چیست؟ با رقیب چینی اتریوم بیشتر آشنا شوید

نئو یک پروژه ارز دیجیتال مبتنی بر بلاک چین است که به دلیل مشابهت‌های بسیار با شبکه اتریوم و در عین حال فراهم آوردن امکانات بیشتر، به یکی از رقبای اصلی اتریوم تبدیل شده است. دراین مقاله از پول نو، همه چیز درباره ارز دیجیتال نئو را بررسی کرده و به تفاوت‌های نئو و اتریوم خواهیم پرداخت.

با گسترش دنیای ارزهای دیجیتال هر روزه پروژه‌های تازه‌ای ظهور می‌کنند که تمرکز برخی از آن‌ها بر روی توسعه بلاک چین‌های نسل اول و دوم است که به اصطلاح بلاک چین‌های نسل سوم نامیده می‌شوند. نئو نیز یکی از این پروژه‌ها است که به دلیل کاربرد گسترده خود، مورد استقبال جامعه کریپتوکارنسی قرار گرفته است. همین حالا میتوانید خرید و فروش ارز دیجیتال نئو در پول نو را آغاز کنید.

تاریخچه نئو

نئو با نام AntShares توسط  Da Hongfei و Erik Zhan در سال ۲۰۱۴ در کشور چین بنیان گذاشته شد. سپس در سال ۲۰۱۷ این پروژه به NEO تغییر نام داد. این ارز دیجیتال امکان توسعه رمز ارزها و قراردادهای هوشمند را بر بستر بلاک چین خود فراهم می‌کند. همچنین پروژه نئو در پی خودکارسازی فرایند مدیریت دارایی‌های دیجیتال با استفاده از قراردادهای هوشمند است.

نئو ویژگی‌های منحصر به فردی دارد که آن را از بلاک چین‌های مشابه متمایز می کند، مثلا این شبکه یک سیستم غیر متمرکز برای ذخیره سازی فایل‌‌ها بر بستر بلاک چین داشته و به نوعی یک پروژه اوراکل محور نیز محسوب می‌شود.

اهداف پروژه NEO

نئو با هدف خلق یک اقتصاد هوشمند توسعه داده شده است. بنیان گذاران این ارز دیجیتال بر این عقیده‌اند که ترکیب سه مفهوم اساسی دنیای ارزهای دیجیتال یعنی «دارایی‌های دیجیتال، هویت دیجیتال و قراردادهای هوشمند» می‌تواند منجر به تحقق یک جامعه مبتنی بر اقتصاد هوشمند شود. این هدف بدون استفاده از تکنولوژی شبکه‌های توزیع شده و مدیریت خودکار دارایی‌ها قابل دستیابی نیست.

پلتفرم نئو، یک شبکه ایمن و شفاف است که امکان دیجیتال سازی مالکیت‌ دارایی‌های مختلف را برای کاربران خود فراهم می‌سازد. بلاک چین نئو کاملا غیر متمرکز بوده و تمامی تراکنش‌های آن قابل ردیابی هستند. تراکنش‌های انجام شده در شبکه توسط بلاک اکسپلورر رسمی آن یعنی neotracker.io و neoscan.io قابل ردگیری هستند.

نئو؛ بستری برای دیجیتال سازی مالکیت

کاربران این پلتفرم امکان خرید، فروش، تبادل و ثبت انواع دارایی‌های مختلف بر بستر بلاک چین را دارند. این شبکه به کاربران اجازه می‌دهد مالکیت دارایی‌های خود را توسط فرایند دیجیتال سازی دارایی‌های فیزیکی، اعمال کنند. در حقیقت هر شی فیزیکی می‌تواند در این پلتفرم توسط آواتارهای جایگزین، معادل سازی شود. مهمتر از آن، دارایی‌هایی که در این شبکه ثبت می‌شوند، از محافظت قانونی برخوردارند و از مفهوم هویت دیجیتال بهره می‌برند.

به یک معنا بلاک چین اتریوم نیز با ایجاد NFTها، در پی تحقق مفهومی معادل هویت دیجیتال بوده است، اما یکی از معایب آن عدم محافظت قانونی از دارایی‌ها است. به طور مثال اگر شما یک ان اف تی نقاشی در بستر بلاک چین اتریوم بخرید، هر چند مالکیت اصلی آن در شبکه برای شما محفوظ خواهد بود، اما افراد می‌توانند تصویر آن را در شبکه‌های اجتماعی مختلف دست به دست کنند. یا حتی عکس مورد نظر را به سادگی دانلود کرده و در سایر پلتفرم‌های خرید و فروش NFT به فروش برسانند.

بنظر می‌رسد دنیای کریپتوکارنسی با تمام مزایا و امکاناتی که برای دنیای مدرن فراهم آورده است در نهایت بدون مفهوم هویت دیجیتال، منجر به آشفتگی بیشتر ساز و کارهای مالی و کلاهبرداری‌های متعدد شده است. بنابراین قدمی که پروژه نئو به سمت تثبیت هویت کاربران شبکه برداشته است، هر چند شاید در برخی موارد با اصول بنیادین تمرکز زدایی از تبادلات مالی که کریپتوکارنسی‌ها ادعای آن را دارند، در تضاد باشد، اما در نهایت منجر به حفظ امنیت دارایی‌های خود کاربران خواهد شد.

قراردادهای هوشمند (Smart Contracts) نیز نقشی اساسی در فرایندهای بلاک چین نئو ایجاد می‌کنند. این کدهای برنامه نویسی اجازه می‌دهند تا هر نوع تراکنشی در شبکه که پیش شرط‌های لازم را دارد به صورت خودکار اجرا شده و تراکنش‌ها را ممکن کند. هیچ سیستم مرکزی یا شرکتی روی این تراکنش‌ها نظارتی ندارد، بنابراین این پلتفرم یک شبکه کاملا غیر متمرکز محسوب می‌شود.

نکته جالب این است که حتی نودهایی که در بستر بلاک چین نئو، وظیفه تایید و اعتبار سنجی تراکنش‌ها را بر عهده دارند نیز، باید برای فعالیت در این شبکه مراحل احراز هویت قانونی را پشت سر بگذارند. نئو برای توسعه دهندگان و برنامه نویسان نیز قابلیت‌های بسیار متعددی فراهم کرده است. این بلاک چین از بسیاری از زبان‌های برنامه نویسی مطرح مانند جاوا، سی شارپ، کاتلین و پایتون پشتیبانی می‌کند و روی یک زبان خاص برنامه نویسی متمرکز نیست.

شبکه نئو از دو توکن دیجیتال یعنی NEO و GAS تشکیل شده است. ارز نئو توکن بومی این پلتفرم است که برای رای گیری تغییرات شبکه کاربرد دارد. همچنین از GAS برای پرداخت هزینه محاسبات شبکه نیز استفاده می‌شود.

در سال ۲۰۱۴ خالقان این پروژه، دست به خلق یک تکنولوژی همگام با نئو زدند که Onchain نام گرفت. این تکنولوژی برای کسب و کارهای مختلف، راه‌ حل‌های بلاک چینی خصوصی یا عمومی عرضه می‌کند. اصلی‌ترین ساخته‌ی تکنولوژی Onchain، به اصطلاح DNA (Distributed Networks Architecture) نامیده می‌شود. تمرکز اصلی این شبکه بر کمک به حل مشکلات شرکت‌های مختلف با تکیه بر توسعه اپلیکیشن‌های دارایی‌ دیجیتال و ایجاد پلتفرم‌های بلاک چینی خصوصی و عمومی است.

شبکه Onchain و NEO دو پلتفرم مجزا هستند و تفاوت اصلی آن‌ها در این است که اولی توسط یک جامعه غیر متمرکز و عمومی توسعه داده شده در حالی که Onchain توسط یکی از بزرگ ترین کمپانی‌های چینی به نام فوسون اداره می‌شود.

در سال ۲۰۱۸، اریک ژانگ، یکی از بنیان گذاران شبکه نئو، خبر از اجرای یک به روز رسانی روی پروتکل فعلی نئو را به جامعه کاربران ان اعلام کرد که بعدتر N3 یا نئو ۳ نام گرفت. این به روز رسانی نرخ تراکنش‌های بلاک چین را بهبود داد و هزینه گس فی آن‌ را نیز کمتر کرد. برای خبردار شدن از آپدیت‌های شبکه می‌توانید وب سایت رسمی این ارز دیجیتال به آدرس neo.org را دنبال کنید.

شبکه نئو چگونه کار می‌کند؟

برنامه نویسان از طریق نرم افزار نئو به بلاک چین دسترسی پیدا کرده و قراردادهای هوشمند خود را روی آن توسعه می‌دهند. قراردادهای هوشمند در این پلتفرم، قراردادهای نئو (NeoContracts) نامیده می‌شوند و توسعه دهندگان آن‌ها، همانطور که اشاره شد، می‌توانند با استفاده از زبان‌های برنامه نویسی محبوب، برنامه‌های خود را ایجاد کنند. این در حالی است که به طور مثال اتریوم تنها از یک زبان برنامه نویسی منحصر به فرد به نام سالیدیتی پشتیبانی می‌کند، در نتیجه برنامه نویسان برای نوشتن قراردادهای هوشمند روی این شبکه، باید تنها با این زبان کد نویسی کنند.

شبکه نئو از یک الگوریتم اجماع منحصر به فرد به نام dBFT (delegated byzantine Fault Tolerant) استفاده می‌کند. این الگوریتم بسیار مشابه سیستم اجماع اثبات سهام نمایندگی شده (DPoS) بوده و با یک فرایند رای‌گیری لحظه‌ای، در هر تراکنش نودهای تصادفی را برای تایید تراکنش‌ها و ایجاد بلوک‌ها اختصاص می‌دهد.  در نتیجه توازن بین نودهای مختلف برقرار می‌شود و هرکس که توکن NEO را هولد می‌کند، می‌تواند در این فعالیت شرکت کند.

کاربران می‌توانند با استیک کردن این توکن در شبکه، در رای‌گیری‌ها شرکت کنند. هر چه مقدار توکن استیک شده یک کاربر بیشتر باشد، رای آن نود نیز تاثیرگذاری بیشتری خواهد داشت. نودهایی که تراکنش‌ها را تایید کرده و بلوک‌ها را ایجاد می‌کنند، در قالب توکن GAS پاداش دریافت خواهند کرد.

خود بلاک چین شبکه نئو بر پایه زبان برنامه نویسی C# توسعه داده شده است. همچنین زمان تشکیل و تایید بلوک‌ها در این شبکه حدود ۱۵ الی ۲۵ ثانیه برآورد شده است. برای مطالعه تخصصی‌تر اسناد نئو، می‌توانید به وایت پیپر خود این پروژه از اینجا دسترسی داشته باشید.

مقایسه نئو و اتریوم

نئو به دلیل تشابه فراوان با اتریوم و به این دلیل که یک پروژه کریپتویی مستقر در چین است، به اتریوم چین معروف شده. اتریوم در حال حاضر مهم‌ترین بستر برای قراردادهای هوشمند، اپلیکیشن‌های غیر متمرکز و NFTها و … به حساب می‌آید. در آینده بسیار نزدیک اتریوم قرار است طی فرایندی که The Merge نام گرفته، الگوریتم اجماع فعلی شبکه را به طور کامل به سمت الگوریتم PoS ببرد. برای اطلاعات بیشتر راجع به اتریوم ۲ می‌توانید به این مقاله مراجعه کنید: اتریوم ۲ چیست، کی اتفاق می‌افتد و چه تاثیری روی آینده و قیمت اتریوم می‌گذارد؟

نئو هر چند یک سری ویژگی‌های افزوده نسبت به اتریوم دارد، اما به عقیده برخی توان رقابتی آن با اتریوم محدود است. یکی از دلایل آن به استقرار این پروژه در چین برمی‌گردد و برخی معتقدند دولت چین پشت این بلاک چین است، در نتیجه به نظر می‌رسد نئو هنوز تا به دست‌ آوردن اعتماد عامه مردم و جامعه برنامه نویسان راه درازی در پیش دارد.

در حقیقت بسیاری از بلاک‌ چین‌های مختلف مانند اتریوم از قراردادهای هوشمند و دارایی‌های دیجیتال مختلف پشتیبانی می‌کنند، اما چیزی که NEO را از این پروژه‌ متمایز می‌کند، مفهوم هویت دیجیتال (Digital identity) است. افراد، کسب و کارها و شرکت‌هایی که قصد کار با این پلتفرم را دارند باید هویت خود را در شبکه به ثبت رسانده و‌ آن را به صورت قانونی ثابت کنند. این مسئله باعث می‌شود که این پلتفرم کاملا قانون محور شده و از بسیاری از کلاهبرداری‌های مالی در فضای کریپتوکارنسی جلوگیری شود.

کیف پول‌های نئو

بلاک چین نئو کیف پول اختصاصی خود را برای کاربران توسعه داده است. این والت‌ها در نسخه‌های مختلف تلفن همراه و رایانه‌های شخصی عرضه شده‌اند. برخی از این کیف پول‌ها عبارتند از:

Neo-GUI

این والت، کیف پول تمام نود (Full Node) شبکه نئو است. این اپلیکیشن برای نسخه‌های ویندوز ۱۰ و مک عرضه شده است. این کیف پول بالاترین میزان دسترسی و کنترل روی دارایی‌ها را برای کاربر فراهم کرده و از امنیت بسیار بالایی برخوردار است.

Neo-CLI

کیف پول Neo-CLI نیز والت فول نود بلاک چین نئو محسوب می‌شود با این تفاوت که به صورت Command Line است و به همین دلیل شاید کارکردن با آن کمی برای کاربران مبتدی سخت‌تر باشد. این کیف پول بیشتر می‌تواند برای برنامه‌نویسان و توسعه‌ دهندگان شبکه نئو کاربرد داشته باشد.

OneGate

از این والت، که روی بلاک چین عمومی نئو عرضه شده، می‌توان در تلفن‌های همراه اندرویدی و IOS استفاده کرد. OneGate یک کیف پول غیر کاستدی (non-custodial) است، در نتیجه کنترل دارایی‌های کیف پول تماما در اختیار خود کاربران آن خواهد بود.

NeoLine

این کیف پول از زبان‌های انگلیسی و چینی پشتیبانی می‌کند و در قالب افزونه وب نیز قابل استفاده است. NeoLine یک کیف پول غیر متمرکز و ایمن است.

O3 Wallet

یکی از پر استفاده‌ترین کیف پول‌های شبکه نئو، همین O3 Wallet است. این کیف پول قابلیت‌هایی مانند دسترسی به اپلیکیشن‌های غیر متمرکز شبکه نئو را برای کاربران فراهم می‌کند و توسط استودیوی O3 توسعه داده شده است.

ONTO Wallet

این کیف پول یک والت متمرکز است و کاربران برای استفاده از آن باید به یک شخص ثالث برای تایید و اجرای تراکنش‌ها اعتماد کنند. زبان‌های اسپانیایی، چینی و انگلیسی توسط این ولت پشتیبانی می‌شوند.

Neon Wallet

نئون والت، یک کیف پول متن باز و بین پلتفرمی (cross-platform) است. برای استفاده از این کیف پول نیازی به بارگیری تمام بلاک چین نیست و به اصطلاح یک کیف پول سبک (Light Wallet) نامیده می‌شود.

آینده نئو

نئو جزو ۱۰۰ رمز ارز برتر بازار کریپتوکارنسی قرار دارد و در زمان نگارش این مقاله (اردیبهشت ۱۴۰۱) قیمت آن در حدود ۱۰ دلار است. مارکت کپ یا حجم بازار آن کمتر از یک میلیارد دلار (حدود ۷۵۰ میلیون دلار) برآورد شده و بالاترین سقف تاریخی که نئو توانسته به آن دست یابد حدود ۱۹۹ دلار بوده است. همچنین بر اساس داده‌های سایت کوین مارکت کپ، میزان توکن در گردش و عرضه کل آن، ۱۰۰ میلیون واحد است.

نئو تا به امروز به خوبی توانسته جایگاه خود را در بازار ارزهای دیجیتال تثبیت کند. این پروژه جامعه برنامه نویسان قدرتمندی دارد و متن باز بودن آن، انعطاف پذیری بسیار زیادی برای شبکه‌ فراهم آورده است. کد نویسان با زبان‌های برنامه نویسی مختلف می‌توانند پروژه‌های خود را به راحتی روی این پلتفرم توسعه دهند.

همانطور که در ابتدای مقاله اشاره کردیم، شبکه نئو در پی هوشمندسازی سازوکارهای مالی است، در نتیجه به نظر می‌رسد در آینده‌ای که در حال حرکت به سمت تمرکز زدایی از اقتصاد است، این پروژه بتواند نقشی مهم و تاثیر گذار بر عهده بگیرد.

کلام آخر

پروژه نئو به دلیل ماهیت غیر متمرکز و متن باز خود، خیلی زود جایگاه خود را در بین بلاک چین‌های مختلف باز کرد. این پلتفرم با ارائه خدمات مختلف به برنامه نویسان، شرکت‌های مختلف و کاربران ساده، یک شبکه بلاک چینی تمام عیار است. به نظر شما این شبکه می‌تواند در آینده به عنوان یکی از رقبای سر سخت اتریوم حاضر شود؟